Alabaster jest materiałem niezwykle plastycznym, łatwym w obróbce i bardzo cenionym ze względu na swoje wyjątkowe walory dekoracyjne. Jego duże złoża znajdują się w górnym biegu Dniestru. Artyści i mistrzowie kamieniarstwa doceniali jego różnorodność barw od bieli przez szarość przechodzącą w czerwień a nawet czerń. Pierwsze wzmianki o złożach alabastru nazywanego Lwowskim marmurem możemy znaleźć w księgach z końcówki XIV jednak dopiero od połowy XVI wieku alabaster znad Dniestru stał się najbardziej pożądanym materiałem dekoracyjnym, budowlanym jak i również nagrobkowym wielu zamożnych ludzi w wielu europejskich krajach.

 

Największe pokłady „Lwowskiego marmuru” znajdują się w okolicach Żurawna, na wzgórzu o nazwie Bakocin i właśnie tam Antoni Skrzyński przejmując majątek po swoich krewnych postanowił stworzyć największy ośrodek zajmujący się

wydobyciem i przerobem alabastru . Początki nie były łatwe , ciągle brakowało funduszy na kolejne inwestycje aż do roku 1917 kiedy to jedną z jego córek o rękę poprosił Kazimierz Czartoryski dysponujący ogromnym majątkiem dzięki któremu alabastry z Żurawna stały się znane na całym świecie.

 

Z czasem fabryka wyspecjalizowała się w produkcji płyt zdobniczych, kolumn i elementów dekoracyjnych do prestiżowych budowli: kościołów, pałaców i siedzib dyplomatycznych. Wyroby z Żurawna eksportowano do USA, Kanady i państw europejskich. Żurawieńska fabryka brała udział w Wystawie Światowej w Paryżu w 1938 roku, w Wystawie Krajowej w Poznaniu i była stałym wystawcą na Targach Wschodnich we Lwowie, gdzie miała własny pawilon. Firmowy sklep z wyrobami żurawieńskiej fabryki znajdował się we Lwowie przy ul. Na Bajkach 24 (ob. Kijowska).

Warto również przypomnieć że w Żurawnie 4 lutego 1505 roku urodził się Mikołaj Rej.

 

MK