Granitowa chluba ZSRR – Historia Moskiewskich zakładów obróbki kamienia.
W 1932 roku rusza spektakularna budowa kanału Moskwa – Wołga, który będzie miał 128 km długości a budować go będą głównie więźniowie specjalnie stworzonego w tym celu łagru w mieście Dmitrow pod nadzorem Matnieja Bermana. Budowa trwa 4 lata i 8 miesięcy i kiedy zbliża się ku końcowi, inżynierowie gorączkowo poszukują granitu do wykończenia nabrzeży, śluz oraz obiektów pomocniczych.
W 1935 roku zapada decyzja o budowie zakładu przeróbczego na 116 kilometrze kanału, pierwsze drewniane hale powstają już w roku 1936 jednak oficjalne uruchomienie zakładów obróbki kamienia nastąpiło w 1937 roku co dało narodziny największej firmie zajmującej się obróbką kamienia w ZSRR.
Początkowo warunki pracy były tragiczne, maszyny często nie spełniały swojej roli przez błędy konstrukcyjne a baraki dla kamieniarzy (było ich jedenaście) pozostawały bez ogrzewania i bieżącej wody. Zakład pracował również podczas wielkiej wojny ojczyźnianej produkując elementy kamienne eksportowane w rejon Krasnej Polany, gdzie na obrzeżach Moskwy zbudowano z nich fortyfikacje obronne.
Po roku 1945 większość załogi stanowiły kobiety, ponieważ mężczyźni zostali powołani do służby wojskowej a później zatrudniano również jeńców wojennych. Po wojnie zakład wznowił produkcję i systematycznie się rozwijał, jego wyroby można podziwiać w całej Europie a dzięki inwestycjom w nowoczesny park maszynowy nadal utrzymuje wiodącą pozycję w Rosji.
Przykładowe realizacje Moskiewskich zakładów kamienia:
– Moskiewski Uniwersytet Państwowy na Wzgórzach Lenina
– Wieżowiec na pl. Bunt.
– Wieżowiec w Żariadach.
– Pomnik Jurija Dołgorukiego.
– Hotel na ulicy Kalanchevskaya.
– Renowacja Muzeum. W.I Lenin.
– Pomnik VI Lenina we wsi Szuszenskoje na Syberii.
– Pomnik Choibalsana w Mongolskiej Republice Ludowej.