Dzisiaj przeniesiemy się do Elberton w stanie Georgia – małego miasteczka, które liczy niespełna 5000 mieszkańców i z którym związana jest bardzo ciekawa i tajemnicza historia.

Elberton jest zagłębiem przemysłu kamieniarskiego podobnie jak w Polsce Strzegom, życie lokalnej społeczności od pokoleń kręci się wokół granitu, kamieniołomów a w domach podczas niedzielnych obiadów dominują opowieści o tym co w minionym tygodniu wydarzyło się w lokalnych kamieniołomach i zakładach przeróbczych, kto wyciosał największego bloka skalnego, jaki padł rekord wydobycia, który zakład kamieniarski podpisał umowę na wykonanie płyt granitowych do centrum handlowego w Atlancie itp. W miasteczku mieści się nawet stadion Elberton’s Granite Bowl, którego nazwa oczywiście nie jest przypadkiem bo tak jak wcześniej wspomniałem od zakończenia wojny secesyjnej miasto rości sobie prawa do tytułu granitowej stolicy świata mimo, że nie ma żadnych statystyk potwierdzających, że właśnie Elberton przoduję w tej dziedzinie 🙂

Historia, którą dzisiaj opiszemy miała swój początek właśnie w tym granitowym miasteczku. Dokładnie w czerwcowe popołudnie 1979 kiedy to do biura Joe Fendleya, prezesa Elbert Granite Finishing Company Inc. zapukał schludnie ubrany mężczyzna w średnim wieku, przedstawiając się jako Robert C. Christian powiedział, że chce poznać pełen kosztorys pomnika, który wraz z przyjaciółmi z różnych części USA chce postawić dla przyszłych pokoleń jako forma swoistego drogowskazu po czym zaczął opisywać formę, sposób budowy i montażu oraz ustawienia w taki sposób aby tworzył ogromny przyrząd astrologiczny. Do czego miała by służyć ta konstrukcja – zapytał Fendley. Christian wyjaśnił, że struktura miała by służyć jako kompas, kalendarz i zegar. Byłby tam również zestaw wygrawerowanych instrukcji napisany w ośmiu największych światowych językach. Konstrukcja musiała być w stanie wytrzymać najbardziej katastrofalne zdarzenia, dzięki czemu rozproszone resztki ludzkości będą w stanie skorzystać z tych przewodników w celu odbudowania cywilizacji lepszej niż ta, która miała zniszczyć samą siebie.

Co najdziwniejsze, Christian podał wymiary monumentu w skali metrycznej, co było raczej niezwykłe w USA w 1979 roku. Fendley powiedział później, że cena, którą podał była „sześciocyfrowa”. Christian zapytał gdzie Fendley ma konto, a następnie opuścił biuro aby go spotkać się z bankierem. Trzydzieści minut później Christian został przyjęty przez Wyatta C. Martina, prezesa Granite City Bank. Christian wyraził potrzebę zachowania tajemnicy na temat projektu, w tym również o tym, że fundusze zostaną przekazane do Martina z wielu różnych banków na terenie całego USA. Jako bankier, Martin wymagał, aby Christian przedstawił mu swą prawdziwą tożsamość, którą Christian potwierdził, i zgodził się otrzymywać w absolutnej tajemnicy. Martin zgodził się być przedstawicielem Christiana w celu zarządzania projektem w przyszłości. Christian następnie opuścił Martina, od tego momentu tylko z nim korespondując, często z różnych miast.

Na pomnik wybrano Pyramid Blue Granite z Pyramid Quarry. Każda ściana ważyła około 28 ton co sprawiło, że projekt stał się wielkim wyzwaniem z jakim dotąd kamieniarze z Elberton się nie spotkali, do budowy pomnika wybrano działkę o powierzchni 5 akrów położoną 8 mil na północ od miasta przy autostradzie numer 77. Ta działka jest najwyższym punktem w hrabstwie Elbert i znajduje się w zasięgu letnich i zimowych wschodów i zachodów słońca. Zatrudniono kilku inżynierów i astronomów do zbadania położenia, rozmieszczenia i oznaczeń astrologicznych pomnika. Fendley wybrał Joe B. Davisa, emerytowanego rzemieślnika, który był szeroko znany w branży kamieniarskiej, jako odpowiedzialnego za projekt nietypowego pomnika. Po wielu miesiącach ciężkiej pracy zespołu specjalistów pomnik został ukończony. Uroczyste otwarcie nastąpiło 22 marca 1980 roku a w uroczystościach uczestniczyło ponad czterysta osób.

Pomnik jest bardzo zaawansowaną konstrukcją bezbłędnie śledzącą położenie słońca. Cztery zewnętrzne kamienie miały być zorientowane według granic rocznej wędrówki słońca. Środkowa kolumna potrzebowała dwóch precyzyjnie skalibrowanych cechy: otworu, przez który Gwiazda Północna byłby widoczna w każdym czasie, oraz otworu dostosowanego do położenia słońca podczas przesileń i równonocy. Głównym elementem zwieńczenia był 7\8-calowy otwór, przez który wiązka światła słonecznego przechodzi w południe każdego dnia, świecąc na środek kamienia, wskazując dzień roku. Na czterech kamiennych płytach o wadze ponad 20 ton i wysokości ponad 6 metrów wyryte jest dziesięć wskazań w ośmiu różnych językach: angielski, hiszpański, suahili, hindi, hebrajski, arabski, chiński i rosyjski. Na górnym kamieniu o wadze ponad 12 ton z każdej z czterech stron widnieją napisy w czterech starożytnych językach świata: sanskrycie, hieroglifach egipskich, babilońskich i klasycznej grece:

– Utrzymaj ludzką populację poniżej 500 milionów, w wieczystej harmonii z naturą. – Mądrze zarządzaj ludzką reprodukcją – zachowuj jej dobrą kondycję i różnorodność – Zjednocz ludzkość za pomocą jednego żywego języka. – Zarządzaj pasją – wiarą – tradycją i wszystkimi rzeczami za pomocą zahartowanego rozumu. – Dzięki sprawiedliwym prawom i słusznym sądom chroń ludzi i narody. – Pozwól wszystkim narodom rządzić się samodzielnie, pozostawiając zewnętrzne spory światowemu trybunałowi. – Unikaj małostkowych praw i bezużytecznych urzędników. – Utrzymuj równowagę między prawami jednostek i obowiązkami wobec wspólnoty. – Ceń prawdę – piękno – miłość, poszukując harmonii z wiecznością. – Nie bądź rakiem dla ziemi – Zostaw miejsce dla natur.

W bibliotece w Elberton w pięć lat po odsłonięciu pomnika pojawiła się książeczka „Common Sense Renewed” R.C.Christiana. Wyjaśnia w niej, że monument został wzniesiony ku pamięci Thomasa Paine’a, autora książki „Wiek Rozumu”.

MK

Źródła:
elbertchamber.com
themunicipal.com
salon24.pl